Nadat iedereen wakker en aangekleed was zijn we wezen ontbijten in een restaurant iets verderop in Collins Avenue. Vonden we de Amerikaanse porties tot nu toe best meevallen, hier waren ze wel megagroot. Gelukkig konden we alles dumpen bij W. Daarna hebben we rustig onze spullen ingepakt en zijn met de taxi naar Miami Port gereden. Van een afstand zagen we ons schip de Carnival Valor al liggen. Rond 11.00 uur arriveerden we bij de terminal waar het al een drukte van belang was maar het liep allemaal op rolletjes. Onze koffers werden meteen overgenomen en overal stond personeel van Carnival om je de weg te wijzen en vragen te beantwoorden. Het inchecken wat jezelf bij een soort van paal moest doen gaf even problemen maar al snel kwam er een aardige dame naar ons toe die het overnam en ons alsnog handmatig incheckte. Vervolgens zijn we voor we aan boord mochten weer zo vaak gecontroleerd dat ik de tel ben kwijtgeraakt. En ook weer twee keer op de foto, een keer allemaal samen voor de fun maar ook weer één keer heel serieus voor de security.
Daarna gingen we een plaatsje zoeken op het Lidodek totdat onze hut klaar was. Eigenlijk hadden we na ons megaontbijt allemaal nog geen zin in eten maar op dit dek was ook het lunchbuffet en er was zo belachelijk veel keus dat je spontaan hongerig werd en daarom hebben we toch maar een bordje vol geschept.

Om 13.30uurkonden we naar onze hut die erg mooi is met tweepersoons bed, stapelbed, tv en koelkast, badkameren natuurlijk een balkon. Om 18.00 uur gingen we naar de Washington diningroom om te eten. Charles en Adijane (of zoiets) zijn onze obers en vooral Charles uit de Filipijnen is echt de leukste thuis. Hij maakt constant grapjes en is zeer ad rem. Het eten was heerlijk, je kunt kiezen uit verschillende voor- hoofd- en nagerechten. We aten onder meer Gazpacho, Steak en Chocolate Melting Cake. Alsof we vandaag nog niet genoeg op de foto staan liep er ook nog een fotograaf door de diningroom. En als klap op de vuurpijl kregen we een goochelaar aan onze tafel die ons ook weer aan het lachen maakte. Je wordt hier vermaakt, of je wilt of niet. Bij terugkomst was onze hut opgeruimd (zodat wij het een en ander kwijt waren), hadden we al schone handdoeken en lag er post, een als walrus gevouwen handdoeken chocolaatjes. Vanavond gaan W. en A. nog de Welcomeshow bekijken. We voelen ons als een god in Frankrijk.