Precies volgens planning zaten wij vanochtend om 10.00 uur in de auto. Er was verder geen kip op de weg dus na een minuut of 50 zagen we de afslag van het vliegveld. Ik was even vergeten dat vliegveld Niederrhein vroeger een militair vliegveld was maar dat was meteen duidelijk. Toen we onder een heel grote poort met daarop de naam van het vliegveld doorreden leek het een beetje of we in het Duitsland van enkele decennia geleden belandden. Overal barakken en uitkijktorens gaf nou niet echt het ultieme vakantiegevoel. Maar goed, eenmaal binnen in het gebouw leek het weer op een gewone vertrekhal, die overigens slecht was schoongemaakt. We vertrokken precies op tijd met Hamburg International.Het eerste half uur leek hetals of de chauffeur van het vliegtuig een heel beroerde weg had genomen maar daarna vlogen we rustig en landden we zelfs bijna een half uur te vroeg.

Daarnableef het voor alle passagiers van het vliegtuig een verrassing op welke bagageband onze koffers zouden komen.Nu is dital een van mijn minst favoriete onderdelen van een vliegvakantie. Nadat men één keer een van onzekofferheeft kwijt gemaakt lijd ik aan een serieuze vorm van bagagebandfobie.Gelukkig verschenen erna een klein half uurtoch spontaan koffers op een van de bagagebanden en konden wij met twee koffers verder. Vervolgens gingen we onze huurauto in ontvangst nemen maar die bleek her en der al wat averij te hebben opgelopen. Aangezien wij voor 35 euro het eigen risico hadden afgekocht bleek dit geen probleem, wij mogen er zelf dus nog wat aan toevoegen denk ik. Over de borgsomdie wevolgens de papieren zouden moeten betalen werd niet gerept, wij hielden ook wijselijk onze mond.Met twee routebeschrijvingen en een wegenkaart gingen we op weg naar onze accommodatie. Toch lukte het ons al bij de eerste aanwijzing om precies de verkeerde kant op te rijden. Gelukkigkregen wedit snel in de gatendus wij weer terug naar het vliegveld, links bleek rechts te zijn of toch omgekeerd, het was allemaal niet zo duidelijk. Bovendien bleek de Griekse rijstijl hier van het soort ‘wie gewoon doorrijdt heeft voorrang' en na dit een beetje gewend te zijn deed R. hier vrolijk aan mee. Goed voor mijn hartslag. Na nog een keer verkeerd te zijn gereden lukte het ons toch om op de plaats van bestemming te komen.

Eenmaal op Katalagari Suites werden we ontvangen met een zelfgemaakt drankje en koekjes. En daarna gingen we naar ons appartement, het was ruim en schoon met hemelbed, kleine lekkernijen op tafel en in de koelkast, takjes eucalyptus op de handdoeken, schelpen op de badrand en theelichtjes overal verspreid. Wat een welkom! Omdat het al laat was gingen we meteen daarna eten. We kregen het mooiste plekje op het terras en ook het eten was lekker. Weaten onder meer echte huisgemaakte tzaziki. Nu zitten we op ons terras te genieten van het mooie uitzicht over de heuvels met vanuit het dorpje Griekse muziek, Vicky Leandros volgens R.Het flesjeraki dat ookin ons appartement stond doet wonderen. Zo meteen lekker slapen.