Vandaag gingen we naar Heraklion. Voor het eerst deze vakantie reden we spontaan meteen goed en kwamen we uit bij een parkeerplaats bij de haven. Voor 2,50 euro mochten we de hele dag parkeren. Op 80 meter bevond zich ook nog eens een cache die we meteen vonden. Het was namelijk een soort van brievenbus die gewoon open en bloot tegen de muur was geschroefd met daarop de bekende geochache sticker. Zo gemakkelijk kan geocachen dus zijn.

Vervolgens hebben we langs de haven gewandeld met typisch Griekse vissersbootjes, het kon zo op een ansichtkaart. Daarna hebben we wat gewinkeld in de binnenstad tot ik , K. erachter kwam dat we vergeten waren door te geven dat we 's avonds weer in het hotel wilde eten. Wie zijn schuld het was laat ik even in het midden maar de sfeer van dit uitje zakte ondanks de hitte tijdelijk tot onder het vriespunt. Toch maar verder proberen te genieten want Heraklion is een leuke stad. Er was voor A. een winkelstraat met allemaal trendy winkels waaronder de Zara. Omdat de airco hier zo goed werkte zijn we er een poosje blijven hangen maar na een half uur hebben we A. mee naar buiten gesleept. In een heel mooi Griekse kerk met veel goud en glitter hebben we een kaarsje voor opa v. R. en oma S. opgestoken. Als laatste nog het Venetiaanse fort bezichtigd dat op een soort van pier in zee stond. Eigenlijk wilde we dit ook van binnen bekijken maar inmiddels waren we alledrie oververhit dus bewaren we dit voor een andere keer. Ook de terugweg reden we in een keer goed, we leren het nog wel.

Overigens is auto rijden op Kreta niet mijn hobby. Bij de verkeerslichten verschijnt er soms plots zomaar een enge zwerver voor je raam die staat te bedelen. Ik schrik me steeds te pletter. Ook van de Griekse rijstijl krijg ik regelmatig een hartverzakking, iedereen doet maar wat en vooral die stomme scooters schieten overal tussendoor. Liefst nog met een peuter of kleuter voor en/of achterop. Als je groot genoeg bent om je aan je papa of mama vast te houden word je hier op een scooter gezet, bij voorkeur zonder helm. Ook als voetganger ben je hier je leven niet zeker, het zebrapad is op Kreta nog niet ontdekt en het verkeer komt van alle kanten. En dan zal ik maar niet meer zeuren over de veel te steile en smalle straatjes.

Vanmiddag weer de hele middag geluierd en gezwommen. Gelukkig konden we toch eten in het restaurant, dat was een zorg minder. En het was weer lekker, iets met aubergines dit keer en natuurlijk raki, ‘good for the stomach' zei de kokkin. We worden al bijna verslaafd.