Vanmorgen bij het wakker worden vaarden we de haven van Casablanca binnen. Ik ben meteen buiten op ons balkon gaan kijken, ik hou van binnenvaren in havens. We liggen nu netjes gefileparkeerd in een grote zeecontainerhaven. Boven op het dek hebben we rondom uitzicht op Casablanca, veel hoogbouw met her en der een minaret. Meteen na het ontbijt vertrokken we voor een excursie met de bus. De eerste stop was een wandeling over een markt met veel verse groenten, fruit en vis. Vervolgens bezochten we de Hassan II moskee. Dit is de grootste moskee na die in Mekka. Echt een gigantische bouwwerk met daarvoor een groot plein. Iedere vrijdag schijnt het bomvol te liggen met biddende moslims, nu was het leeg. Met onze schoenen netjes in een plastic tasjes mochten we de moskee binnen en onze gids Majima vertelde enthousiast over de bijbehorende rituelen. Daarna werden we een half uurtje losgelaten in een bazaar waar we enkele leuke souvenirs (iets met een slurf) hebben gekocht. De rit werd vervolgd langs de kust. In een beachhotel gingen we pauzeren en kregen we een kopje smerige echte Marokkaanse thee. We passeerden ook nog een golfplatenkrottenwijk en heel veel arme troepflats (maar wel met tig schotelantennes op het dak). Het verschil was groot met de luxe wijk waar we daarna doorheen reden. De laatste stop was het koninklijk paleis van koning Mohammed de 6^de, en nog een oud stadsgedeelte. Het was een vermoeiende dag maar zeer de moeite waard. Wat ons vooral opviel was dat de meeste Marokkanen eruit zien als Marokkanen. Ik bedoel, ik had gedacht dat ze in een grote stad als Casablanca moderner waren maar nagenoeg alle vrouwen liepen met hoofddoek en jurk-broek volgens de Marokkaanse mode, de mannen in kaftan of een te groot versleten C&A pak. Ook het verkeer in de binnenstad was een ware attractie. Man wat een chaos. Aftandse bussen, gedutste taxi’s, kleine pick-upvrachtwagentjes vol met zooi, talloze verroeste brommertjes maar ook gewoon voetgangers, de hele handel loopt en rijdt door elkaar. Het was een wonder dat er niet iedere minuut iemand van zijn sokken werd gereden.

Het was vandaag heerlijk weer en eenmaal terug aan boord hebben we ons snel op een ligbedje in de zon genesteld. Om een indruk te geven, het voelde als een warm lentezonnetje, niet te heet, niet te koud maar precies goed. Op de achtergrond klonk kerstmuziek maar zo onder de Marokkaanse zon leek kerstmis opeens heul ver weg.

Vanavond hebben we de show van twee Franse acrobaten gezien, iets met gevaarlijke kunstjes doen in een doek, een schommel en een hoepel en zo. Het had niet misstaan in Hollands Got Talent. We zijn nu net vertrokken uit Casablanca richting Madeira, de Atlantische Oceaan slingert alweer behoorlijk, worden we zo meteen lekker in slaap gewiegd.