Na eerst weer bananen te hebben ingeslagen reden we vandaag naar Roque de Los Muchachos. Dit is het hoogste punt van La Palma aan de noordzijde van het Nationaal Park, voor ons dus helemaal aan de andere kant van het eiland. Het was een flink stuk rijden, eerst via de oostkust richting de hoofdstad Santa Cruz de La Palma en dan linksaf de bergen in. Deze weg kronkelende omhoog en bij tijd en wijlen was het billen knijpen vanwege de scherpe haarspeldbochten. Via palmen en wijngaarden de wolken in, vervolgens kwamen we boven de wolken en tussen de dennenbossen totdat er bijna niets meer groeiden. Onderweg waren er nauwelijks uitzichtpunten en er leek maar geen eind aan te komen. Na een uur zigzaggen werd ons geduld eindelijk beloond met een wijds uitzicht, in de verte zagen we Tenerife liggen met de Teide (de grote vulkaan daar) die boven de wolken uitstak. Daarna werd het alleen maar beter, bij de volgende stop was het uitzicht adembenemend, ook letterlijk want we zaten ondertussen 2400 meter hoog. De bergen/rotswanden waren roodbruin, sommige lagen zwart en sommige lagen okergeel, het leek wel of we in een van de nationale parken in Amerika zaten in plaats van op een Canarisch eiland. In het midden keek je naar beneden een immens grote krater in, en veel verder weg de bergen waar we twee dagen geleden hebben gewandeld, het was werkelijk indrukwekkend. Op de top stonden verspreid verschillende telescopen van allerlei landen -ook twee van Nederland- omdat de hemel op La Palma zo helder is. Er zitten hier geen stofdeeltjes in de lucht en er is geen lichtvervuiling, en dat is verder alleen maar op Hawaii zo. Vanaf de parkeerplaats was er een wandelpad naar een eerste uitzichtpunt, eerst omlaag en dan weer omhoog, maar het was spectaculair om daar te lopen. Vanaf het eerste 'balkon' bleek er nog een tweede pad te zijn waar nog maar een enkeling liep, het zag er namelijk nogal engig uit. Wij gingen er toch voor, het was een echt pad dus zo gevaarlijk kon het niet zijn. Ook dit was weer een prachtige tocht, hoewel ik het bij tijd en wijlen toch best eng vond, opletten waar je je voeten zet en niet kletsen want de afgrond was diep. Op het tweede 'balkon' hebben we een hele poos alleen gezeten, uitgerust en van het spectaculaire uitzicht genoten. We hebben verschillende (roof)vogels gespot en ook bijzondere planten gezien. We konden er eigenlijk geen genoeg van krijgen maar na een uur of twee zijn we toch de berg maar weer afgereden. Dit maal via de andere kant, de westkust, zodat we nu het hele eiland zijn rondgereden. Onderweg wilden we een terrasje pikken in Los Llanos de Aridane, de grootste stad hier op La Palma, maar dit is jammelijk mislukt want voor we er erg in hadden waren we er doorheen. Dus toen hebben we verderop bij een bodega maar wat gedronken. Heel moe maar zeer voldaan gaan we zo meteen lekker slapen, we hadden dit voor geen goud willen missen. Morgen maar weer een dagje niksen.