Vandaag wilden we graag een stuk wandelen en besloten naar een van de hoogste bergen van Madeira te rijden, de Pico do Ariero, om daar een gedeelte van een route te lopen. Het was even zoeken totdat we op de juiste weg zaten maar daarna ging het voorspoedig. Tenminste, totdat er opeens een auto of 10, 15 stil stonden langs de kant van de weg. Wat bleek, de weg was afgesloten. Zo maar opeens ergens halverwege de berg. Niemand was blijkbaar op het idee gekomen op aan het begin van deze weg een bord te zetten, dat hadden we wel zo sympathiek gevonden. Wij dachten dat alleen de Fransen hier goed in waren maar de Portugezen kunnen het dus ook. De meeste anderen stonden net als wij ontgoocheld te kijken want wat nu te doen? We besloten om dan maar naar het Nonnendal oftewel Curral das Feiras te gaan, dat stond ook nog op onze verlanglijst en daar waren we het meest dichtbij. Het Nonnendal is een dal waar lang geleden de nonnen naartoe zijn gevlucht zodat Franse zeerovers hen niet konden vinden. Tegenwoordig ook een van de highlights van Madeira.

Na weer een mooie tocht door de bergen kwamen we in Curral das Feiras waar we in de zon op een terrasje wat hebben gedronken. Het plaatsje zelf was niet zoveel aan, de omgeving was wel mooi, rondom alleen maar groene bergen. Daarna zijn we naar het uitzichtpunt boven het Nonnendal gereden, Eira do Serrado. Hier werden we verrast door werkelijk prachtig vergezichten over het dal, echt veel en veel mooier als het uitzichtpunt dat we gisteren hebben bekeken en wat veel bekender is. Hier hebben we op een muurtje onze lunch gegeten, tussen de vele hagedissen die helaas niet zo bang van ons waren als wij van hen :-).

Onderweg naar het uitzichtpunt zagen we heel toevallig een afslag naar de berg die we eigenlijk eerder hadden willen bezoeken maar op de kaart konden we deze niet terug vinden. De ober kon ons vertellen dat deze weg 'brand new' was en dat het ongeveer 40 minuten naar de top van de Pico do Ariero was. Het was nog redelijk vroeg dus besloten we alsnog naar de Pico do Arieiro te gaan. De omgeving van de weg ernaar toe was weer anders, veel kaler en minder begroeid, maar desondanks toch heel mooi. Eenmaal op het hoogste punt was het echt gigantisch druk, de parkeerplaats was zelfs te klein en overal stonden auto's geparkeerd. Maar het uitzicht was dan ook spectaculair, echt heel bijzonder om zo naar alle kanten over de bergen en rotsen te kunnen kijken. We hebben een klein stukje van de route gelopen maar die bleek veel te inspannend, alleen maar trappen omhoog en omlaag en ik had meteen al mijn tong op mijn schoenen. R. is nog wel een stukje verder gelopen terwijl ik in de zon op een steen hebben zitten genieten van de omgeving.

Vervolgens zijn we via een andere weg weer naar beneden gereden, richting het oosten van Madeira. Hier waren mooie groene bossen à la Jurassic Park. De omgeving zag er weer helemaal anders uit. Eenmaal weer terug in het hotel zijn we op een ligbedje aan het zwembad gedoken want de lucht was nog steeds strak blauw. Het was weer een mooie maar toch ook wel vermoeiende dag. Morgen gaan we iets rustigs plannen hebben we onszelf beloofd.