Gereden 0 km, zonnig, 25 graden.

Vandaag schrijf ik - A. - een keertje! Mama heeft een dagje vrij.

Vanmorgen zijn papa en mama een stuk wezen wandelen. Het was een wandeling van twee uur door de bossen en langs het meer. Ik, daarentegen, zat lekker in het huisje op de bank met de laptop op mijn schoot. Met gebrek aan internet hier in het huisje zijn mama en ik helemaal verslaafd geraakt aan de Windows ontspanningsspellen. Je moet daarbij denken aan Mahjong, Mijnenveger, Patience etc. Mijnenveger is toch wel mijn favoriet. In het begin was ik er alleen erg slecht in. Zo erg zelfs, dat mama dacht dat ik het spelletje niet goed had begrepen. Dat ik dacht dat je juist de mijnen moest aanklikken...

Verder zijn we 's middags gaan zwemmen in het meer. Eerst wilden we de waterfiets huren, maar deze bleek lek te zijn. Dus raadde de campingeigenaresse ons dat niet aan. Daarom besloten we maar een roeibootje te huren. Mijn sterke papa nam meteen de roeispanen in handen, en we gingen als een echte motorboot het water op. Eenmaal midden op het meer ben ik dan toch maar het water ingesprongen. Brrr! Wat was dat koud zeg! Mama had eigenlijk ook wel zin om te zwemmen maar zij was bang daarna niet meer de boot terug in te kunnen, iets wat ook erg moeilijk ging moet ik toegeven. Papa en ik verzekerde haar ervan dat dit met onze hulp vast wel ging lukken. Niet echt, bleek later. Na enkele mislukte pogingen zijn we samen maar naar het strand gezwommen en is papa met ons meegeroeid. De kapitein vond dit prima aangezien hij het water toch te koud vond. Ondertussen was het water best lekker en begonnen we ons af te vragen waarom het zo bruin maar wel helder was. Het leek wel één groot cognac-meer! Het water wat in het huisje uit de kraan kwam smaakte en rook een beetje naar ijzer. Er zit hier gewoon veel ijzer in de grond.