Vandaag gaan we naar Verona. Om files en overvolle parkeerplaatsen te omzeilen nemen we de trein. We rijden naar het station in Peschiera del Garda en daar blijkt het parkeerterrein ookal erg vol maar wij hebben toch nog net een plaatsje. In het stationsgebouw sluiten we achteraan in de rij voor het loket. Helemaal vooraan staat eendikke Italiaanse en zij voert een verhitte discussie met dechagerijnigeloketiste en dit schiet dus niet erg op. We waren ruim op tijd maar ik begin bang te worden dat we nu toch onze trein gaan missen. Gelukkig hebben we net op tijd nog een kaartje.

Eenmaal met de trein in Verona aangekomen is het even zoeken welke kant het centrum is, we lopen maar met de stroom mee. Bij een klein winkeltje kopen we een plattegrond, dat vind ik wel zo prettig. We bezoeken als eerste het Romeins amfitheater, weer inde rij voor een kaartje, maar het is de moeite waard. Eenmaal binnen zie je pas goed hoe grootde arenais. Ik probeer me voor te stellen hoe het hier 's avonds is als er een van de bekende opera's speelt. Ik wil daar ook nog eens naar toe maar deze vakantie zit dat er niet in.Daarna sjokken we door de binnenstad. Het is wederom erg warm vandaag. Zo belanden we bij het balkon van Romeo en Julia, leuk om te zien maar een beetje nep, dat wel. Het wemelt er van de Japanners die allemaal met het beeld van Julia op de foto willen, en dan ook nog liefst met één hand op haar blote borst, wat een humor...

Na een paar uur sjokken vinden we een bankje in de schaduw aan het water. We hebben uitzicht op een bijzondere brug. Op de terugweg naar het station passeren we nog enkele mooie bouwwerken en een ijssalon! Het Italiaanse ijs smaakt voortreffelijk. We zijn een beetje te vroeg op het station en ontdekken dat er een soort van luxe wachtruimte is waar je alleen in mag als je een geldig kaartje hebt. Wij dus ook. Ons kaartje wordt gecontroleerd door een zéér strenge mevrouw, ze heeft duidelijk de wind eronder in dit lokaal. Het ziet er netjes uit, waarschijnlijk dankzij haar. Amber en ik krijgen dan ook meteen op ons kop als we met opgetrokken benen in de fautteuil willen gaan zetten. Oeps.

Ruim voor vertrek zitten wij al in onze trein. Een norse vrouwelijke conducteur komt de kaartjes controleren en zegt iets in het Italiaans en begint te gebaren naar buiten. Wij denken dat wij onze kaartjes nog af moeten stempelen bij een stempelapparaatdie een stuk verderop op het perron staat. Maar de trein staat op het punt te vertrekken en Ron is bang dat we dan alsnog onze trein missen waar we als zo lang op wachten. We besluiten om het niet doen en gelukkig loopt dit goed af. Zonder problemen arriveren we weer in Peschiera del Garda