Alesund

Na een heerlijk rustige nacht keken we vanochtend naar buiten en was er opeens een heel ander plaatje te zien namelijk de stad Alesund. We lagen midden in het centrum aangemeerd. Omdat de weersvoorspellingen nogal beroerd waren besloten we om meteen ‘s ochtend Alesund te gaan bekijken. Het was nog droog maar gewapend met regenjasjes en paraplu in de tas vertrokken we. Als eerste gingen we de berg Aksla opwandelen om naar het Fjellstua viewpoint te gaan. Onderweg zagen we in een park een hele groep dames achter hun kinderwagen rennen en tussendoor allerlei oefeningen doen. Noorse zwangerschaps nagym? Het zag er in ieder geval behoorlijk bizar uit. De berg op was ongeveer 500 traptreden dus deden we het in etappes. Er waren onderweg veel bankjes en op een enkele na die al bezet was hebben we overal gezeten. Maar we hebben de top gehaald en het uitzicht was prachtig. Weer beneden hebben we A. een poos losgelaten in een shoppingcenter en kon ik uitrusten. Als laatste hebben we de binnenstad met de typische Jugendstil huizen bekeken. Gaande de ochtend werd het steeds mooier weer en kwam de zon zelfs tevoorschijn. De vesten zijn zo'n keer of twintig aan en uit geweest ;P. Gelukkig kreeg de Noorse weerman geen gelijk want we hebben geen regen gezien.

In de namiddag zijn R. en A. wezen sporten en zwemmen en deed ik lekker niks. Rond 17.00 uur hebben we weer een uurtje zon gepikt en van het wegvaren uit Alesund genoten. Het wordt waarschijnlijk afgezaagd maar het was wederom heel erg mooi om te zien. Enig minpuntje als je bij het binnen- of uitvaren buiten op het dek ligt/staat is de scheepshoorn. Ter begroeting c.q. afscheid toetert de kapitein met dat ding en het is zo'n rotherrie dat ik steeds bijna een hartverzakking krijg.

Vanavond zijn we met zijn drieën naar de Beatles Celebration show geweest. Alle bekenden nummers werden ten gehore gebracht en het was een waar feestje. Momenteel varen we weer op open zee met windkracht zes aan de zijkant van het schip wat betekent dat we opnieuw als zatte apen rondlopen. .

P.S. Voor de fotoliefhebber(s): boven deze blog zie je een heel grote foto van het Geirangerfjord en daar zullen je/jullie het voorlopig mee moeten doen.

De Geirangerfjord

Toen we vanochtend wakker werden vaarden we al in het Geirangerfjord. En eindelijk schommelden we niet meer! Dus snel uit bed, ontbijten en buiten kijken. Het was zonnig met wat wolken maar wel koud, 10 graden. Vanaf ons balkon en later vanaf het zonnedek hebben we al varende van het prachtige uitzicht genoten. We zagen de bekende ‘seven sisters', zeven watervalletjes naast elkaar. Het is echt heel bijzonder om met zo'n megagroot schip door de smalle fjorden te varen. We genoten met volle teugen.

Vanmiddag hebben we een excursie met de bus gedaan. We lagen voor anker dus met tenderboten gingen we aan wal. Eerst naar Eagle Road en vervolgens naar Flydalsjuvet. Vanaf deze beide punten heb je een indrukwekkend uitzicht over de Geirangerfjord waar je de cruiseboten kunt zien liggen. Er lagen vandaag vier schepen en de grootste en mooiste was natuurlijk van ons J. Daarna zijn we Mount Dalsnibba opgereden tot ongeveer 1000 meter hoogte. We zagen al snel sneeuw tot op het hoogste punt alles alleen nog wit was. Zelfs een meer was nog compleet bevroren en met sneeuw bedekt. De weg was uitgehouwen in de drie tot vier meter hoge sneeuw. Heel speciaal om te zien. Bij terugkomst hebben we nog even in Geiranger geshopt maar daar was het best druk. Het was vanmiddag half bewolkt en een lekker temperatuurtje. Na het eten hebben we met zijn allen liggen uitbuiken in de zon en het was zelfs warm. Vanaf ongeveer 20.30 uur vaarden we weer dezelfde route terug door de fjord. We blijven buiten kijken, we kunnen er geen genoeg van krijgen. Ik heb vandaag dan ook belachelijk veel foto's geknipt.

Helaas iets met een kapotte satelliet dus geen verbinding. Blog daarom een dag later online. Voor degene die eigenlijk nu ook op de Brilliance of the Seas hadden moet zitten: jullie zijn een van de 300 Nederlanders die hebben geannuleerd , misschien dat dat een kleine troost is...

Wiebelige dag op zee

Vanochtend bleek het schip nog wat wiebeliger en A. werd misselijk wakker. Na wat eten en frisse lucht zakte het gelukkig snel. Onze eigen zeeman dacht aan de schuimkoppen te zien dat het windkracht 4 was maar volgens de gegevens bleek het windkracht 7. De kapitein vertelde dat de ruwe zee en het varen pal op de wind er voor zorgt dat we zo schommelen. Gelukkig blijken we allemaal zeebenen te hebben en heeft niemand van ons er verder last van behalve dan dat we soms wat dronken lijken.

Het ontbijt was erg uitgebreid en ook de lunch was weer heerlijk. Alleen zijn ze soms best streng, je komt geen restaurant of dining-room binnen zonder eerst je handen te hebben ontsmet. Er is echt van alles te doen aan boord. Echter R. en ik waren vanochtend een beetje lui en hebben een poosje in een windvrij hoekje in de zon gelegen. A. heeft eerst cupcakes en daarna sieraden gemaakt. Vanmiddag hebben A. en ik samen een nautic scrapbookding gemaakt. Het werd uitgelegd door een Mexicaanse die net zo snel Engels sprak als ze normaal Spaans spreekt. Kortom, het was niet te volgen en wij weten nog steeds niet wat het precies moet voorstellen maar het ziet er wel leuk uit x). Terwijl R. ging sporten en A. ging zwemmen heb ik nog even lekker genikst, heel relaxt.

De golven zijn echt heel hoog want ondertussen is het windkracht 9 en soms lijkt het wel of we in een achtbaan zitten. Als je die golven zo ziet snappen we zelf ook niet dat we niet flink zeeziek zijn. Ondanks dat het zo waaide was het vandaag toch best een zonnige dag.

Vanavond is het formal night dus wij zijn weer heel sjiek wezen eten. Na het eten gingen we op een staircase (verlichte wenteltrap) op de foto. Maar omdat het zo wiebelig was ging ik bijna plat tot grote hilariteit van iedereen die stond te kijken. Hopelijk worden de foto's leuk. Daarna zijn we met zijn allen naar een muziekshow geweest en hebben we nog wat gedronken in het centrum want het was er erg gezellig. Pas tegen 24.00 uur werd het schemerig. Toen we naar bed gingen was er zoveel gepiep en gekraak in onze cabin (door het gewiebel) dat het leek alsof we in the Black Pearl van Jack Sparrow lagen. Maar uiteindelijk sliepen we lekker.

Toch naar Noorwegen!!!

Vanmorgen dachten we nog dat we naar Kopenhagen gingen en hadden ons daarbij neergelegd. We gingen het toch wel leuk hebben op the Brilliance of the Seas. Niemand ging er meer vanuit dat op korte termijn de stakingen zouden stoppen. Eenmaal aan boord vroeg R. voor de zekerheid of we echt naar Denemarken gingen en toen hoorden we het goede nieuws en waren echt superblij.

Vanochtend om 9.00 uur stond de taxi (in de vorm van zwager L.) voor de deur om ons naar het station in te brengen. Met meer bagage dan eigenlijk de bedoeling was, maar het paste precies in de auto. De trein naar Den Bosch was te laat en bovendien was het erg druk waardoor de trein naar Amsterdam precies voor onze neus vertrok. Gelukkig hadden we zeeën van tijd. Vanaf Amsterdam CS zagen we ons schip al liggen, het was alleen niet meteen duidelijk welk pad we moesten nemen maar het kwam goed. Eenmaal in de Passengers Terminal verliep het allemaal vlotjes en om 13.15 uur zaten we al aan ons eerste buffet in het Windjammer Café. Onze goede voornemens om tijdens deze cruise gezond te eten gingen meteen overboord want A. en ik belandden bij het Sweat Dreams buffet.

Precies om 16.30 uur vertrok the Brilliance of the Seas en dat gaf tot onze verbazing nogal wat bekijks. Veel mensen zwaaiden vanaf de kade, rondvaartboten en plezierjachten, dus zwaaiden wij beleefd terug. Het leek wel of we de oversteek naar Amerika gingen maken maar we zijn gewoon volgende week weer terug. Inmiddels hebben we al een deel van het schip verkend wat bijzonder veel lijkt op de Carnival Valor, het schip waar we vorig jaar mee hebben gecruist. Ook onze cabin is bijna identiek, behalve dat we nu een veel groter balkon hebben met als extra twee ligstoelen.

Vanavond hebben we een tijd op ons balkon in de zon gezeten terwijl we door het Noordzeekanaal vaarden. Daarna lekker gegeten en rustig aan gedaan want hoewel het vakantie is word je toch wel moe van zo'n dagje. Nu varen we midden op de Noordzee en wiebelen een beetje. R. en A. zijn eerst naar de Welcome show geweest en vervolgens naar de film. Ik niet, bij mij was de pijp meer dan leeg. Daarna zijn we allemaal gaan slapen op het wiegen van de golven. Maar het is weer leuk, echt heerlijk om op zo'n mooi groot schip te varen. Waren jullie ook maar allemaal hier!

Die stomme Noren

De Noren staken nog steeds en het lijkt er steeds meer op dat we helemaal niet naar Noorwegen gaan. Er is al een plan B namelijk twee dagen Kopenhagen, Aahrus (ligt ook ergensin Denemarken) en Warnemunde waar vandaan je eventueel naar Berlijn zou kunnen. Dit is dan nog wel ruim twee en half uur met de bus. Morgen krijgen we definitief te horen wat het wordt. Het reisbureau belde dat we ook nog mogen annuleren maar dan hebben we natuurlijk helemaal niets. Natuurlijk is varen op een cruiseschip ook een deel van de vakantiepret maar we hadden ons heel erg verheugd op varen tussen de fjorden. Dus eerlijk gezegd is de stemming hier vandaag nogal in mineur. Sowieso geeft de onzekerheid of het nou wel of niet doorgaat veel onrust.

De enigste die het positieve ervan inziet is A. Ze heeft snel een shoppinglist gemaakt voor de steden waar we eventueel naar toe gaan. Denemarken loopt net als Zweden nogal voorop wat betreft mode dus A. ziet het helemaal zitten. Bij ons gaat de knop waarschijnlijk ook nog wel om maar voor nu ben ik teleurgesteld en heel boos op al die stomme Noren.

Cruisen in de Noorse fjorden

Beste iedereen,

Vanaf zaterdag zijn wij een week op vakantie. Omdat cruisen zo goed beviel hebben we er dit keer voor gekozen om een week tussen de Noorse fjorden te gaan varen. Zoals jullie al een aantal jaren gewend zijn ga ik weer een reisblog bijhouden. Iedereen die ons tijdens onze vorige vakantie heeft gevolgd staat automatisch nog op de mailinglist. Mocht je om wat voor reden dan ook geen zin meer hebben in onze vakantieperikelen laat dit dan even weten zodat ik je mailadres van de lijst kan verwijderen.

Het is weer mijn planning om iedere dag iets te schrijven. Doch de ervaring is dat het internet op zee zeer traag is of het gewoon helemaal af laat weten. Om die reden gaat het uploaden van foto's ook niet lukken.

Ons schip heet Brilliance of the Seas van Royal Caribbean Cruise Lines (dus niet van Costa ;P). We hopen dat de kapitein de weg weet tussen de fjorden en dat hij niet bij de eerste beste calamiteit in een reddingsboot valt.

Het laatste nieuws isdat momenteel de Noorse loodsboten in verschillende havens in staking zijn. Dus dat zou betekenen dat we niet kunnen binnenvaren. Duim voor ons dat die loodslui het snel eens worden met degene die hun salaris moeten betalen. Anders moeten we straks op de Noordzee blijven dobberen...

Krokodillen en dan naar huis

De wekker ging vroeg vanmorgen want we moesten om 8.00 uur van boord. We hadden er allemaal geen rekening mee gehouden dat we dan weer Amerika in gingen en dus het hele circus van formulier invullen, vragen beantwoorden, vingerafdrukken en foto's maken opnieuw moest. Dit hebben we een dag of negen geleden ook al gehad dus ik vond het echt grote flauwekul, bovendien zijn we maar enkele uren in de V.S. omdat we vandaag ook nog naar huis vlogen. Om de tijd tot ons vliegtuig vertrok nuttig door te komen hadden we via Carnival een excursie naar de Everglades geboekt.

Eenmaal bij de Everglades moest er weer een laag Autan op tegen de mosquitos en kregen we knalrose oordoppen tegen de herrie voor we de typische Everglades airboat in mochten. Een guide met een vreselijk knauwerig Amerikaans accent vertelde het een en ander terwijl we door het moeras voeren. We dachten allemaal dat de alligators in bosjes door het water zwommen maar dat werd een beetje een teleurstelling, met moeite zagen we er twee. Daarna naar de alligatorshow die wel weer leuk was, deze gids vertelde leuk en deed heel spannende dingen met zijn krokodillen. Als laatste was er nog een soort van tour door de jungle, zoiets als in Burgers Bush zeg maar. Daar zagen we wel meerdere krokodillen maar dan in een kooi.

Vervolgens reden we naar het vliegveld en gingen inchecken. Tot onze verbazing moesten we op blote voeten door de detectiepoortjes, echt nog nooit meegemaakt, die Amerikanen beginnen echt door te slaan volgens mij. En dat terwijl wij verschillende vloeistoffen in onze handbagage hadden die niet in een plastic zakje zat (vergeten vanochtend vroeg) en dat zagen ze dan weer niet.

De vliegreis verliep voorspoedig, jammer genoeg is het niet gelukt om te slapen, het enige wat af en toe sliep was een been of een voet, de rest bleef wakker. In Düsseldorf was het even zoeken waar onze shuttlebus precies kwam maar slaapdronken - we zijn weer 21 uur wakker - waren we rond 10.00 uur 's ochtends veilig thuis.

Het was een heeeeeeeeeeeeel fijne en bijzondere vakantie!

Laatste dag op zee

Vandaag is het jammer genoeg alweer de laatste dag op ons cruiseschip. We konden lekker uitslapen en rustig ontbijten. Daarna ging iedereen zijn eigen gangetje. W. en ik zijn naar een' towel animal' demonstratie geweest, want we vinden de handdoekdieren die we iedere avond in onze hut aantreffen zo leuk, R. gingen sporten en A. sliep uit. Eigenlijk wilde ik vanmiddag eindelijk sushi gaan eten maar er bleek ook een uitgebreid chocoladebuffet te zijn en dat kon ik natuurlijk niet weerstaan. De rest van de dag hebben we o.a. samen een spelletje gespeeld, in het zonnetje gezeten, nog plaatsen op het schip ontdekt waar ik nog nooit geweest was zoals het basketbalveld, het volleybalveld en de midgetgolfbanen, en ik heb ook nog foto's gemaakt. Ook vandaag vloog de tijd en voor we het wisten zaten we al bij ons laatste diner. Zoals gewoonlijk kreeg A. weer alle aandacht van onze eigen ober Charles, hij bracht haar een ander voorgerecht omdat ze het hare niet lustte, een tafellaken om om te slaan omdat ze het koud had en een extra toetje omdat hij vond dat ze niet goed genoeg at. Daarna namen we afscheid met een hand een knuffel van Charles en Adyani (of zoiets).

Na een week op dit enorme schip vergis ik me nog steeds regelmatig in de weg. Ik weet niet als we de lift instappen of we omhoog of omlaag moeten, en als we de lift uitstappen of we nu links of rechts afmoeten. Ik kijk kijk dan ook nog steeds op de bordjes, op zoek naar ons hutnummer 7377 (al heb ik ook een keer per ongeluk geprobeerd in kamer 7373 binnen te komen). Onze cabine met balkon was groot genoeg voor ons vieren en de bedden sliepen fijn. Het enige probleem was het ophangen en drogen van natte zwemspullen. De airco werkte gelukkig voortreffelijk want buiten was het meestal erg warm, als je de balkondeur van onze hut opende kwam de warme en vochtige lucht je als een warme klamme deken tegemoet. De service van al het personeel was uitmuntend (al vonden somimigen de de dagelijkse mededelingen van ' this is you cruise director Goose' wat minder), we zijn echt in de wattend gelegd en iedereen deed ontzettend zijn best om het ons naar de zin te maken. Al met al een vakantie die de familie Stoepie - zo noemen ze ons hier - niet snel zal vergeten.