Kreta

Precies volgens planning zaten wij vanochtend om 10.00 uur in de auto. Er was verder geen kip op de weg dus na een minuut of 50 zagen we de afslag van het vliegveld. Ik was even vergeten dat vliegveld Niederrhein vroeger een militair vliegveld was maar dat was meteen duidelijk. Toen we onder een heel grote poort met daarop de naam van het vliegveld doorreden leek het een beetje of we in het Duitsland van enkele decennia geleden belandden. Overal barakken en uitkijktorens gaf nou niet echt het ultieme vakantiegevoel. Maar goed, eenmaal binnen in het gebouw leek het weer op een gewone vertrekhal, die overigens slecht was schoongemaakt. We vertrokken precies op tijd met Hamburg International.Het eerste half uur leek hetals of de chauffeur van het vliegtuig een heel beroerde weg had genomen maar daarna vlogen we rustig en landden we zelfs bijna een half uur te vroeg.

Daarnableef het voor alle passagiers van het vliegtuig een verrassing op welke bagageband onze koffers zouden komen.Nu is dital een van mijn minst favoriete onderdelen van een vliegvakantie. Nadat men één keer een van onzekofferheeft kwijt gemaakt lijd ik aan een serieuze vorm van bagagebandfobie.Gelukkig verschenen erna een klein half uurtoch spontaan koffers op een van de bagagebanden en konden wij met twee koffers verder. Vervolgens gingen we onze huurauto in ontvangst nemen maar die bleek her en der al wat averij te hebben opgelopen. Aangezien wij voor 35 euro het eigen risico hadden afgekocht bleek dit geen probleem, wij mogen er zelf dus nog wat aan toevoegen denk ik. Over de borgsomdie wevolgens de papieren zouden moeten betalen werd niet gerept, wij hielden ook wijselijk onze mond.Met twee routebeschrijvingen en een wegenkaart gingen we op weg naar onze accommodatie. Toch lukte het ons al bij de eerste aanwijzing om precies de verkeerde kant op te rijden. Gelukkigkregen wedit snel in de gatendus wij weer terug naar het vliegveld, links bleek rechts te zijn of toch omgekeerd, het was allemaal niet zo duidelijk. Bovendien bleek de Griekse rijstijl hier van het soort ‘wie gewoon doorrijdt heeft voorrang' en na dit een beetje gewend te zijn deed R. hier vrolijk aan mee. Goed voor mijn hartslag. Na nog een keer verkeerd te zijn gereden lukte het ons toch om op de plaats van bestemming te komen.

Eenmaal op Katalagari Suites werden we ontvangen met een zelfgemaakt drankje en koekjes. En daarna gingen we naar ons appartement, het was ruim en schoon met hemelbed, kleine lekkernijen op tafel en in de koelkast, takjes eucalyptus op de handdoeken, schelpen op de badrand en theelichtjes overal verspreid. Wat een welkom! Omdat het al laat was gingen we meteen daarna eten. We kregen het mooiste plekje op het terras en ook het eten was lekker. Weaten onder meer echte huisgemaakte tzaziki. Nu zitten we op ons terras te genieten van het mooie uitzicht over de heuvels met vanuit het dorpje Griekse muziek, Vicky Leandros volgens R.Het flesjeraki dat ookin ons appartement stond doet wonderen. Zo meteen lekker slapen.

Ik haat koffers inpakken

Hoewel ik op vakantie gaan heerlijk vind, is koffers pakken nou niet bepaald mijn favoriete bezigheid. Steevast word ik er chagerijnig van. De hele zooi bij elkaar zoeken die zich in alle hoeken van het huis bevindt. En altijd zijn er weer spullen die nog gekocht moeten worden terwijl je daar nou net geen tijd meer voor hebt. Zo heeft R. er een gewoonte van gemaakt om een dag voor vertrek tot de ontdekking te komen dat zijn zomergarderobe niet compleet is. Echt waar, ieder jaar weer. Maar meestal is in de winkels de uitverkoop allang begonnen en hangt de nieuwe wintercollectie in de rekken. En dan valt het dus niet mee om nog een korte broek te scoren. Gelukkig was A. bereid om als personal shopper mee te gaan met als resultaat een (te lange) korte broek. Of ik die tussen het inpakken door nog even korter wil maken. Nou eigenlijk liever niet, ik denk dat ik hem lang mooier vind...

Op de boot.

Toen we vanochtend wakker werden regende het. Dus hebben we lekker lang uitgeslapen. Na het ontbijt hebben we rustig ingepakt en om 11.00 uur uitgecheckt. Omdat het nog steeds regende zijn we niet meer gaan wandelen zoals gepland. Wel nog even naar het strand waar het flink waaide en de wind schuim op het strand blies, ook bijzonder om te zien. Daarna met de auto naar enkele plaatsen waar we nog niet zijn geweest en nog even een cache gevonden.

Op de boot is het weer druk en we eten en drinken wat lekkers. Het weer blijft beroerd. Als we een lange pauze nemen in Zwolle is het gelukkig droog. We bekijken de stad en winkelen wat, A. is er niet weg te slaan. Bij Renkum rijden we de file in en daar hebben we geen zin in, dus nemen we de eerste afslag en gaan bij een pizzeria eten. Ondanks dat het restaurant er een klein beetje smoezelig uitziet is de pizza bijzonder lekker. Daarna rijden we verder en zijn rond 19.00 uur thuis waar de poezen ons al opwachten.

Ameland is eenleuk eiland met een mooie natuur en lekker rustig. Wij hebben er van genoten.

Van 't padje.

Na vannacht lekker te hebben geslapen keken we vanochtend angstig naar buiten. De weerman had gisteren heel vervelende dingen gezegd. Maar het zonnetje scheen, met hier een daar een wolkje. Alleen de wind waaide uit een andere richting voor de verandering. Dus snel ontbeten en naar buiten. We gingen vandaag naar de oostkant van het eiland. Daar de auto geparkeerd vlakbij het begin van een wandelpad. ‘Verplicht het pad te volgen' stond erop een bordje maar wij waren al snel van het padje af. Onbedoeld liepen we dus midden door de duinen en de zoute weide. Maar de omgeving en het uitzicht waren echt fantastisch. Er waren veel verschillende vogelsoorten. Vooral Ron was erg enthousiast toen hij met zijn verrekijker als de nieuwe Midas Dekker de bruine kiekendief (een hele grote roofvogel) ontdekte. Ik was wat minder enthousiast toen ik er achter kwam dat tussen de pakweg 25 wilde paarden en mijzelf geen hek was. En om het allemaal nog wat spannender te maken begonnen ze ook nog onze richting op te lopen maar gelukkig bleven ze op afstand.

Na de rustpauze gingen we naar het Natuurmuseum. Omdat de zon nog zo uitbundig scheen en we bang waren dat we de grijze wolken van het vasteland snel onze kant op zouden waaien, hebben we eerst een korte wandeling door het park gemaakt. Het museum bleek verrassend leuk, modern en interactief. We hebben er ruim 2 uur rondgehangen en zijn weer een stuk wijzer geworden. Eenmaal buiten bleek de zon nu echt te zijn verborgen achter een pak wolken.

In ons hotel voor de laatste keerin gevecht met de super de luxe massage douche. Het water komt van alle kanten en dat wil ik liever niet. Met verschillende knoppen kun je dat regelen maarik snaphet nog steeds niet.Als we na het eten om 20.45 uur ons hotel binnen stappen vallen de eerste druppels. Hebben wij vandaag even geboft met het weer!

Duinen en Hollum.

Na een wat onrustige nacht (vaak wakker) hebben we heerlijk ontbeten. Daarna zijn wij in de duinen wezen wandelen. A. bleef op de kamer en heeftFriends op dvd gekeken.In de duinenwashet rustig ondanks dat het voor Amelandse begrippen druk is op hun eiland. We hebben heerlijk gewandeld en meteen weer een cache meegepikt. Het was zwaar bewolkt met af en toe een zonnetje en niet zo koud als gisteren.

Vanmiddag zijn we naar Hollum gereden. Dit is een historisch plaatsje metmooie oude huizen en veel troepwinkeltjes. We zijn er rondgewandeld m.b.v. weer een cache. Daardoor kregen we tegelijkertijd een boel informatie. De eindcache lag in het oudste café van Hollum en dat zorgde wel voor wat hilariteit. Moesten we daar in die kroeg waar de plaatselijke bevolking zat te kaarten op zoek naar de schat. Uiteindelijk heeft de barman hem voor ons tevoorschijn getoverd.

Vervolgenszijn we nog naar de vuurtoren gereden maar omdat we allemaal nogal moe waren hebben we deze niet meer beklommen. Daarna weer terug naar het hotel. Ron vroeg zich nog af of oranje dakenop Amelandverplicht zijn want bijna alle daken hebben dezelfde kleur namelijk oranje. Omdat het zo'n lekker weer was zijn we ook nog even naar ons eigen strand gewandeld waar het best druk was. Vanavond weer lekker gegeten in een ander restaurant.A. heeft daar haar eerste oester opgezogen. Ze vond het erg zout, dus het zal ook wel meteen de laatste zijn.

Naar Ameland

Na vanochtend de laatste spullen in het koffer te hebben gedaan zijn we om 10.00 uur, netjes op schema vertrokken. Onderweg heeft het een hele tijd gemiezerd en de lucht zag grijs en grauw. Maar gelukkig werd het na een poos toch droog. Omdat we ruim op tijd waren hebben we een pauze genomen in Dokkum. Wie is er daar ook al weer vermoord? Dokkum is een mooi stadje en er brak zelfs een zonnetje door. Het was er gezellig druk want er was natuurlijk een vrijmarkt.

Op tijd zijn we richting de boot vertrokken, en aldaar hebben we nog een cache gevonden. De zon schijnt maar het is best koud want het waait hard. Op de boot, meer een heel grote veerpont met een groot restaurant hebben we gelunchd. Eenmaal op Ameland waren we binnen enkele minuten bij ons hotel. Amber vond het het mooiste hotel van het hele eiland. En dat is misschien ook wel zo. De kamer is heel ruim en netjes en we hebben zeezicht zoals we dat nog nooit hebben gehad. Als we op de bank zitten kijken we over de volle breedte op zee, heel bijzonder. We zijn al naar zee gelopen want die is super dichtbij. Een heel mooi breed zandstrand, en daarna hebben we nog even door de duinen gewandeld. Het zonnetje is gelukkig blijven schijnen. Vanavond hebben we heerlijk in een goed restaurant gegeten. Met een oog op de zee gericht val ik vanavond in slaap ;-).

Naar huis.

Gereden 750 km, zonnig, 34 graden.

Na een goed ontbijt vertrekken we vandaag naar huis. Het stuk in Denemarken gaat goed maar het is wel druk op de weg met vakantieverkeer. In tegenovergestelde richting staat maar liefst 20 km file. Wij blij dat wij gewoon door kunnen rijden. Tot de Elbetunnel in Hamburg dan, daar komen we in een file van 9 km die ons drie kwartier kost. Daarna beginnen de 13 Baustelle, wonder boven wonder rijden we maar twee keer een stukje in de file en heel af en toe staan we even stil. Gezien de drukte valt het ons erg mee. De temperatuur zakt van 34 naar 19 graden en het regent ook nog een hele poos en dat is wel vervelend. Tussendoor stoppen we 2 keer voor een lekker broodje en eenmaal in Nederland eten we bij AC. Om 20.30 uur zijn we thuis.

Zweden is een fijn vakantieland, Noorwegen is een mooi vakantieland maar dat wisten we al,de Denen zijn een beetje tegengevallen.

Denemarken

Gereden 300 km , zonnig, 28 graden.

Na lekker te hebben geslapen ging de wekker om 6.00 uur. Tja, vroeg ontbijten want we moeten om 7.30 uur in de auto zitten want dan kunnen we van de boot. Om 7.45 uur rijden we uiteindelijk als een van de eerste de boot af Denemarken in. We zitten helemaal in het noorden van Denemarken en de omgeving bestaat uit heel lichtglooiende graanvelden. Om 11.00 uur zijn we bij ons hotel aan de kust. Een mooi hotel in de duinen maar wij krijgen een appartement voor drie personen in een gebouw naast het hotel. Ik weet niet of ik daar wel blij mee ben. We hebben wel een prachtig uitzicht over de duinen. We trekken ons badkleding aan en wandelen door de duinen naar zee. Tijdens deze wandeling worden we steeds lastig gevallen door talloze zweefvliegjes. We hopen dat als we eenmaal de duinen over zijn die stomme vervelende beestje ook weg zijn. Jammer genoeg blijkt dat niet zo te zijn. Dan maar meteen de Noordzee in, maar die blijkt nog kouder dan het meer in Zweden. En ook hier zwermen de zweefvliegjes om ons heen. Als A. dan ook nog een kwal naast zich ziet zwemmen is het helemaal gedaan met de pret. R. probeert nog om stil op zijn handdoek te liggen in de hoop dat de vliegjes na verloop van tijd weg gaan maar meteen als hij gaat liggen zitten er al een stuk of tien op zijn rug. Het is echt niet te doen, wij gaan terug naar het hotel. We zijn overigens niet de enige die vroegtijdig het strand verlaten. Heel erg jammer want het weer is prachtig.

's Middags gaan we dan maar een stukje rijden met de auto maar de rotbeestjes zitten overal. Ook heb ik besloten om te klagen over ons appartement. Het is oud, erg retro zeg maar, en niet schoon maar het hotel zit volgeboekt dus de receptioniste kan niets voor ons doen.

's Avonds gaan we heel chique uit eten in het bijbehorende restaurant. We hebben heerlijk gegeten en veel lol gehad. De andere Denen in het restaurant vonden ons waarsdhijnlijk een stelletje vervelende toeristen maar wij zijn erg ballorig geworden van deze dag met die rotvliegjes en het slechte appartement. Na het eten gaan we lekker buiten zitten want als het donker is zijn de vliegjes veel minder actief. Maar nu zijn er opeens agressieve muggen die meteen steken dus vluchten we weer naar binnen. En dan heb ik het wel gehad, ik wil naar huis. R. en A. zijn snel overstag. We kunnen hier niets doen want overdag worden we idioot van de vliegjes en 's avonds van de muggen. We hebben al zoveel gezien en gedaan en het is mooi geweest. Morgen gaan we naar huis.