Göteborg

Gereden 190 km, ‘ochtend bewolkt 20 graden, 's middags overwegend zonnig 23 graden.

Na een kort nachtje vond de commandant van het schip het nodig om ons om 6.30 uur in drie talen goedemorgen te wensen. Dus om 7.30 uur zaten we aan het ontbijtbuffet. Daarna hebben we buiten op het dek gekeken hoe we Göteborg binnenvoeren. Snel daarna konden we van boord. Was er in Noorwegen 4 jaar geleden nog flink wat douane die er her en der een auto uitpikte om hem te controleren, hier was niemand te bekennen.

Vervolgens hebben we Göteborg bekeken, het is een grote vriendelijke stad met weinig interessante gebouwen maar wel met veel trendy winkels. A. was er niet weg te krijgen. Uiteindelijk heeft ze nu wel de meeste coole Zweedse All-Stars die er maar bestaan.

Toen we rond het middaguur een broodje wilde eten bleek dat een groter probleem dan je zou denken. Op veel plaatsen kon je lunchen maar dat bestond steeds uit warm eten zoals bijvoorbeeld puree met twee hamburgers of een grote bord pasta. Zweden eten 's middags namelijk warm en wij wilden alleen maar een broodje. Uiteindelijk is dit toch nog gelukt.

Rond een uur of een zijn we het binnenland ingereden en de natuur was meteen mooi. Glooiend met veel bossen met daartussenin af en toe een meer. Zweden zoals je denkt dat Zweden eruit ziet. Na een korte pauze bij het Vätternmeer kwamen we bij ons hotel. Een familiehotel met grote tuin aan het Örenmeer. We slapen in kamer 318 op de bovenste verdieping. Tijd van het diner: 17.00 uur, 17.30 uur mocht ook nog. Ja, de Zweden eten vroeg en de toeristen dus ook.

Na het eten nog een wandeling door het dorpje en vroeg (22.30uur) naar bed want we zijn echt moe. De bedden liggen heerlijk. De ramen wijd open want het is nog best warm. Muggen hebben ze hier gelukkig niet ondanks dat we zo dichtbij een groot meer zitten.

Schweden, here we come.

Gereden 550km, licht bewolkt, 23 graden.

De reis naar Kiel is voorspoedig verlopen. Na elf!!! wegversmallingen wegens Baustelle arriveerden we om 14.45 uur bij de ferryterminal van Stenaline. Al met al dus maar een klein uurtje vertraging. Na snel nog de cache Hotel Scandinavië meegepikt te hebben mochten de wachtende auto's gaan rijden en een half uurtje later zaten wij al in cabin 7207. Hierna begon het feestje met het verkennen van de boot. Van dek 7 naar dek 11 en weer terug om op het sundeck te eindigen met een drankje in het zonnetje. Yeah, de vakantie is begonnen!

Het eerste Zweedse voer is al naar binnen gewerkt tijdens het dinerbuffet namelijk gerookte zalm, gemarineerde haring, Zweedse ballen, rendierrollade en nog enkele andere onduidelijke brouwsels. 's Avonds hebben we van de zonsondergang op zee genoten en daarna naar de nachtclub waar een Zweed zijn liedjes zong in vooral veel Zweeds.

Net voor het slapen gaan zijn we nog getuigen geweest dat we onder de verlichte Störebelt brug doorvoeren, altijd een mooi plaatje.Om 24.00 uur ging het licht uit in onze hut.

Ingepakt

Alhoewel vakantie een van mijn grootste hobby's is, vind ik koffers pakken een afschuwelijk werk. Voor alle weertypes de juiste kleding uitkiezen is altijd een probleem. Gelukkig had A. zelf haar kleren uitgezocht maar haar prioriteit was een andere dan de mijne. Zij had ervoor gezorgd dat bij iedere broek en rok het juiste hemdje paste zodat zij er de hele vakantie volgens de laatste mode bij zou lopen. Ze was daarbij even uit het oog verloren dat het in Zweden niet alle dagen 30 graden is. Dus ik heb er toch maar even twee vestjes bijgestopt.
Kabeltjes en snoertjes is een hoofdstuk apart. Onze voorraad bestaat uit 3 verschillende kabeltjes voor de evenzovele mobieltjes, 3 verschillende kabeltjes en een USB-stekkertje voor onze MP3's, 2 verschillende USBkabeltjes voor de fototoestelllen, 1 netstroomkabel en 1 autoverloopstekker voor de laptop. Lang leve degene die één universele kabel uitvindt!
Morgenavond zitten we aan boord, dus ik weet niet wanneer het volgende berichtje komt, doei doei.

Richting Nederland

Vandaag gaan we weer naar huis. Ons hotel voldeed dan wel niet aan de verwachtingen maar de mensen waren er erg vriendelijk. De kamer was ruim en schoon maar voor de rest was het echt een bij elkaar geraapt geheel. Ik vraag me echt af hoe ze dat zo mooi op de foto op hun website hebben gekregen. Ik voel me er in ieder geval een beetje door belazerd. Maar dichtbij het Europapark was het zeker, en dat was ook erg prettig. Na de rekening te hebben betaald gaan we op weg. Al vrij snel zitten we weer op de Autobahn. Een lange saaie weg die we al vaak hebben gereden. Gelukkig geen files zoals op de heenweg. Na een reis zonder problemen arriveren we vroeg in de avond weer in onze eigen woonplaats.

Europapark

Vandaag gaan we de hele dag naar het pretpark. We zijn op tijd opgestaan want het park gaat om 9.00 uur open en dan willen we er ook zijn. Als we na het ontbijt om 8.45 uur richting het park lopen zien we dat de achtbaan al draait. En aan de geluiden de horen is het hele pretpark al in volle gang, zijn wetoch nog te laat...We lopen snelnaar de ingang en dat is echt héél dichtbij zodat ook wij al voor 9.00 uur binnen zijn. Die duitsers lijken het ook met de tijd niet zo nauw te nemen.

In mijn herinnering was het Europapark een van de mooiste (misschien wel het allermooiste) park van Europa en ik was bang dat het daarom tegen zou vallen maar dat is absoluut niet zo. We genieten met volle teugen van de vele attracties en lopen van het ene'land' naar het andere. We zien ook elementen die we de vorige keer niet hebben gezien zoals een Indonesisch Huis waar het soms stormt en onweert en een soort dinosaurussentocht door een soort van spookhuis. Halverwege de dag betrekt het weer en begint het te miezeren. Maar dat mag de pret niet drukken. We trekken onze meegenomen regencapejes aan en gaan vrolijk verder.

Om ongeveer 18.00eten we in 'Griekenland' een groot bord met Grieks vlees, tzaziki en frietjes voor een opvallend lage prijs voor een pretpark. Tegen achten lopen we naar de uitgang omdat het park bijna gaat sluiten. In Mainstreet is het nog een drukte van belang met veel straattheater en het lijkt er nog niet op dat het park bijna dicht gaat. Pas rond 20.30 uur lopen we het park uit, de kinderen zijn het er totaal niet mee eens maar wij vinden dat het mooi geweest is. Volgens mij duurt het ook nog wel minstens een uur voordat alle mensen weg zijn. Die duitsers kijken inderdaad niet zo nauw, daar kunnen de nederlandse pretparken nog veel van leren.

Gästehaus Schmidt

Onze vakantie zit er bijna op. Als toetje toe gaan we nog een dag naar het Europapark. Westaan 'sochtends vroeg op. Nadat ons appartement is goedgekeurd krijgen we onze borg terug en vertrekken. We rijden richting Zwitserland en het landschap wordt weer steeds bergachtiger. Vooral rond het meer van Lugano is het uitzicht prachtig. Het is mooi weer, de lucht is blauw en op het meer wordt gesurfd. Ergens midden in Zwitserland stoppen we bij een reataurant en eten daar aparte maar heerlijke broodjes.

Na een voorspoedige rit zien we eenmaal in Duitslandeindelijk afslag Rust. We rijden het plaatsje binnen en moeten even zoeken naar ons hotel. Op het goede adres bevindt zich een Thaise massagesalon en het ziet er eerlijk gezegd een beetjelouche uit. Maar aan de zijkant blijkt ook ons Gastehof zich te bevinden. We zijn een beetje te vroeg maar er komtsnel een jongen die ons helpt en onze kamer wijst. Hij is erg aardig.Onze kamer is ruim en schoon maar het geheel is toch niet wat ik ervan had verwacht. Het is het allemaal nét niet of soms zelfs helemaal niet. Ook buiten ziet het er rommelig uit, wel met een zwembad en veel (verschillende) tuinstoelen. Gelukkig hoeven we hier maar 2 nachten te blijven.

Als we onszelf hebben geïnstalleerd gaan we een kijkje nemen in Rust en bij het pretpark. We kunnen de grootste achtbaan goed zien en horen vanaf ons terras. De ingang van het park blijkt echt héél dichtbij, we hebben zin om nu nog even naar het Europapark te gaan maar kunnen ons nog net bedwingen. We zoeken een restaurantje in Rust en eten pizza. Rust zelf is voor een avondje ook best een leuk dorp. Op ons terras spelen we de rest van de avond de Kolonisten van Catan.

Italianen

Vandaag is onze laatste op Residence Eden. 's Ochtends gaan we boodschappen doen voor morgen onderweg. En we kopen een nieuwe duikbril voor A. Ze wilde graag een nieuwe maar wij vonden dat flauwekul omdat ze nog een goede had.Maarom een of andere duistere reden was ie toen opeens kwijt en moest ze dus wel een nieuwe, hoe toevallig...

De rest van de dag hangen we op het park of in het zwembad. 's Avonds gaan we voor de laatste keer eten in het restaurant. Alde hele week hebben we dezelfde ober, we noemen hem Gio (van Giovanni) en nog steeds kan er geen glimlach van herkenning af als hij ons weer ziet. We steken er ondertussen de draak mee. Ook de dame die de pasta opschept is al de hele week dezelfde maar lijkt wel een robot.Erg gemoedelijk zijn ze hier dus niet. De mensen in dit deel van Italië zijn nou niet de meest aardige vriendelijke lui hebben we ontdekt.Nee, Italië heeft zeker ons hart niet gestolen hoe populair het ook blijkt te zijn onder onze landgenoten. Maar over smaakt valt nu eenmaal niet te twisten...

Verona

Vandaag gaan we naar Verona. Om files en overvolle parkeerplaatsen te omzeilen nemen we de trein. We rijden naar het station in Peschiera del Garda en daar blijkt het parkeerterrein ookal erg vol maar wij hebben toch nog net een plaatsje. In het stationsgebouw sluiten we achteraan in de rij voor het loket. Helemaal vooraan staat eendikke Italiaanse en zij voert een verhitte discussie met dechagerijnigeloketiste en dit schiet dus niet erg op. We waren ruim op tijd maar ik begin bang te worden dat we nu toch onze trein gaan missen. Gelukkig hebben we net op tijd nog een kaartje.

Eenmaal met de trein in Verona aangekomen is het even zoeken welke kant het centrum is, we lopen maar met de stroom mee. Bij een klein winkeltje kopen we een plattegrond, dat vind ik wel zo prettig. We bezoeken als eerste het Romeins amfitheater, weer inde rij voor een kaartje, maar het is de moeite waard. Eenmaal binnen zie je pas goed hoe grootde arenais. Ik probeer me voor te stellen hoe het hier 's avonds is als er een van de bekende opera's speelt. Ik wil daar ook nog eens naar toe maar deze vakantie zit dat er niet in.Daarna sjokken we door de binnenstad. Het is wederom erg warm vandaag. Zo belanden we bij het balkon van Romeo en Julia, leuk om te zien maar een beetje nep, dat wel. Het wemelt er van de Japanners die allemaal met het beeld van Julia op de foto willen, en dan ook nog liefst met één hand op haar blote borst, wat een humor...

Na een paar uur sjokken vinden we een bankje in de schaduw aan het water. We hebben uitzicht op een bijzondere brug. Op de terugweg naar het station passeren we nog enkele mooie bouwwerken en een ijssalon! Het Italiaanse ijs smaakt voortreffelijk. We zijn een beetje te vroeg op het station en ontdekken dat er een soort van luxe wachtruimte is waar je alleen in mag als je een geldig kaartje hebt. Wij dus ook. Ons kaartje wordt gecontroleerd door een zéér strenge mevrouw, ze heeft duidelijk de wind eronder in dit lokaal. Het ziet er netjes uit, waarschijnlijk dankzij haar. Amber en ik krijgen dan ook meteen op ons kop als we met opgetrokken benen in de fautteuil willen gaan zetten. Oeps.

Ruim voor vertrek zitten wij al in onze trein. Een norse vrouwelijke conducteur komt de kaartjes controleren en zegt iets in het Italiaans en begint te gebaren naar buiten. Wij denken dat wij onze kaartjes nog af moeten stempelen bij een stempelapparaatdie een stuk verderop op het perron staat. Maar de trein staat op het punt te vertrekken en Ron is bang dat we dan alsnog onze trein missen waar we als zo lang op wachten. We besluiten om het niet doen en gelukkig loopt dit goed af. Zonder problemen arriveren we weer in Peschiera del Garda