Oslo

Gereden 250 km, zonnig, 26 graden.

Vanochtend vanuit een zonnig Zweden naar Noorwegen gereden. De grens was niet aangegeven door een douanebord of iets dergelijks maar omdat de weg opeens een stuk slechter werd was het duidelijk dat we de grens waren gepasseerd. Bovendien kwam er het zoveelste SMSje met de tekst welkom in Noorwegen. We zijn recht naar Oslo gereden omdat ik naar het Vigeland beeldenpark wilde. Dit hebben we tijdens ons vorige bezoek aan Noorwegen nog niet gezien.Inderdaad is dit een prachtig park met veel mooie beelden en omdat het zo warm was veel zonnende meisjes in bikini of minder. Ook heb ik daar de eerste Noorse cache gevonden.

Daarna alvast naar de ferryterminal van Stenaline waar al veel auto's stonden te wachten en tot onze verbazing voornamelijk Nederlandse auto's. Is dit misschien een goedkopere oversteek?Het was een gekrioel om een parkeerplaats te vinden. Toen dat uiteindelijk gelukt was zijn we nog even naar het centrum van Oslo gewandeld ondermeer langs het Akerhus.Daarna weer terug naar de terminal waar vele ongeduldige Nederlanders ondertussen alvoor de slagboom in de rij waren gaan staan en zo langzamerhand een verkeerschaos veroorzaakte. Wel grappig om al die ongeduldige Nederlanderste zien. Eenmaal ingecheckt mochten wij ook in de rij. Toen de ferry er was en wij eindelijk mochten gaan rijden bleek dat een auto met de klep open de ferry in wilden dit tot grote hilariteit van de nog wachtende auto's. Op de boot hadden we hut 4666 en na daar onze spulletjes neergezet te hebben zijn we snel gaan eten. Daarna de boot inspecteren en naar bed want we zijn alledrie weer erg moe.

Zwemmen

Gereden 0 km, zonnig, 25 graden.

Vandaag schrijf ik - A. - een keertje! Mama heeft een dagje vrij.

Vanmorgen zijn papa en mama een stuk wezen wandelen. Het was een wandeling van twee uur door de bossen en langs het meer. Ik, daarentegen, zat lekker in het huisje op de bank met de laptop op mijn schoot. Met gebrek aan internet hier in het huisje zijn mama en ik helemaal verslaafd geraakt aan de Windows ontspanningsspellen. Je moet daarbij denken aan Mahjong, Mijnenveger, Patience etc. Mijnenveger is toch wel mijn favoriet. In het begin was ik er alleen erg slecht in. Zo erg zelfs, dat mama dacht dat ik het spelletje niet goed had begrepen. Dat ik dacht dat je juist de mijnen moest aanklikken...

Verder zijn we 's middags gaan zwemmen in het meer. Eerst wilden we de waterfiets huren, maar deze bleek lek te zijn. Dus raadde de campingeigenaresse ons dat niet aan. Daarom besloten we maar een roeibootje te huren. Mijn sterke papa nam meteen de roeispanen in handen, en we gingen als een echte motorboot het water op. Eenmaal midden op het meer ben ik dan toch maar het water ingesprongen. Brrr! Wat was dat koud zeg! Mama had eigenlijk ook wel zin om te zwemmen maar zij was bang daarna niet meer de boot terug in te kunnen, iets wat ook erg moeilijk ging moet ik toegeven. Papa en ik verzekerde haar ervan dat dit met onze hulp vast wel ging lukken. Niet echt, bleek later. Na enkele mislukte pogingen zijn we samen maar naar het strand gezwommen en is papa met ons meegeroeid. De kapitein vond dit prima aangezien hij het water toch te koud vond. Ondertussen was het water best lekker en begonnen we ons af te vragen waarom het zo bruin maar wel helder was. Het leek wel één groot cognac-meer! Het water wat in het huisje uit de kraan kwam smaakte en rook een beetje naar ijzer. Er zit hier gewoon veel ijzer in de grond.

Hiking

Gereden 20 km, bewolkt maar windstil, 20 graden.

Voor vandaag stond er een wandeling op het programma en wij hadden er een uitgezocht van 8 km, dat leek ons wel te doen voor A. De trail liep vanaf Hovfjället, een wintersportgebied hier vlak in de buurt. Het begin van de trail was al meteen klauteren om daarna over lange planken een soort van toendra/moeras over te moeten steken. Maar zelfs de planken waren soms een beetje onder water dus R. dacht dat het slim was om evennaast de plank te stappen maar zakte meteen tot zijn enkel in het moeras. Tja het is ook moeilijk te zien want het lijkt gewoon mos en omdat je relatief hoog in de bergen zit verwacht je niet dat het zo zompig is. Maar we waren gewaarschuwd, goed je veters dichtknopen dus. Het verdere pad bleef klauteren, klimmen en goed kijken waar je je voeten neerzet wilde je niet op je sokken verder hoeven. Verder tilde wij om het kwartier onze broeken op om te kijken of we geen meereizigers aan onze benen hadden hangen. Een mooie en bijzondere omgeving waarbij we veel verschillende paddestoelen en mossen zagen die we nog nooit eerder hadden gezien. Maar na 5 kwartier survivallen hadden we 2 km afgelegd en vonden de dames het wel welletjes. Geleerd van een veel te lange afdaling vorig jaar in Oostenrijk hebben wij ons uiterste best gedaan om R. te overtuigen om te keren, iets wat uiteindelijk ook gelukt is.

Tijdens een korte rustpauze wilde ik een pakje Zweeds ananassap drinken maar er zat geen rietje bij en het was ook erg moeilijk te openen. Toen dit R. na veel moeite eindelijk was gelukt nam hij meteen de eerste slok maar keek daarna erg zoet. Wat bleek, er stond 1 + 4 op, 1 deel siroop en 4 delen water. Hadden de mieren ook weer wat te drinken.

Stugby

Gereden 420 km, bewolkt maar windstil, 18 graden.

Vanochtend vanuit een zonnig Stockholm vertrokken naar Torsby. Dit ligt tegen de Noorse grens. We reden steeds verder naar de wolken tot we aan het einde van de rit onder de bewolking reden en de temperatuur 5 graden gezakt was. Niet leuk dus.

De huisjes - stugby op zijn Zweeds - liggen bij een camping aan een meer. Vanuit ons huisje hebben we werkelijk een prachtig uitzicht over dit meer. Het parkje is in handen van een Nederlands echtpaar dus is de voertaal hier Nederlands.

A. wil al de hele vakantie kano varen op een meer en eindelijk is het gelukt. Omdat het zo windstil was zijn R. en zij vanmiddag meteen wezen kanoën. Het zag er idyllisch uit. Er waren ook nog kinderen aan het zwemmen maar dat leek me toch een beetje fris.

Ik moet ook weer een beetje wennen aan het feit dat we in een huisje zitten, en dus niet in eenhotel. Dat betekent zelf mijn bed opmaken, zelf koken en zelf afwassen. Vandaag dus ook boodschappen moeten doen. R. was op zoek naar bier met 5% alcohol. Hier krijgt hij in de restaurants namelijk steeds alcohol met 2,8 % of 3,5%. En volgens hem is dat toch minder lekker. Nu heeft hij op de boot hiernaar toe ook al enkele glazen Zweeds bier op en toen heb ik hem daar niet over horen klagen. Puur illusie als je het mij vraagt.

Vasa en Hop-on-Hop-of

Gereden o km, zonnig, 23 graden.

Vanochtend eerst naar het Vasamuseum, het is gebouwd rondom een origineel 17^de eeuws zeilschip die daar in zijn geheel te bewonderen is. Het is een beetje een Titanic verhaal. De Vasa was het grootste en mooiste schip van de oorlogsvloot van koning Gustaaf II Adolf maar kapseisde al voordat het de haven uit was. Er waren teveel kanonnen aan boord en daarom was het ding topzwaar geworden. Een beetje dom, dat wel. Het was een bijzonder en interessant museum, vooral R. was er niet weg te slaan. De dames hadden het na 2,5 uur wel gezien en hebben in het bijgelegen parkje één en A. zelfs twee Zweedsehotdogs met een blikje Fanta naar binnen gewerkt.

Daarna hebben we met de Hop-on-Hop-of boot een rondvaart door Stockholm gedaan. Aangezien wij nergens konden vinden waar we de kaartjes moesten kopen en er niemand om kaartjes vroeg bleek dit uiteindelijk een gratis tochtje. Terwijl het toch echt 80 SEK per persoon kostte. Het was overigens een behoorlijk instabiele boot en de drukbevaren wateren wiebelig en het scheelde niet veel of ik was zeeziek geworden.

Vervolgens hebben we verderlangs de kade gewandeld waarna wij neerstreken op een bankje in de zon natuurlijk niet zonder een koel drankje. Vervolgens moest er nog Het Radhuset worden bezocht omdat je dat niet mag missen. Toevallig lag er ook nog een cache die we snel hebben meegepikt. Vandaag pizza en pasta gegeten bij de Italiaan waarmijn asblonde husbandzoals gewoonlijk weer in het vloeiend Zweeds werd aangesproken. Ik heb dat probleem gelukkig niet.

Stockholm

Gereden 290 km, zonnig tot bewolkt, 20 graden.

Na een voorspoedige reis arriveerden we om 13.00 uur bij hotel Bromma Scandic in Stockholm. Wederom in één keer goed gereden en daar zijn we best trots op. Ook hier was de receptioniste weer zeer aardig. We vroegen ons in het begin van de vakantie af of wij toevallig alleen aardige mensen troffen maar ondertussen zijn we er van overtuigd dat Zweden gewoon een uiterst vriendelijk en behulpzaam volkje zijn.

Daarna meteen met de metro - welke ze hier de Tunnelbana(a)n noemen - naar het centrum van de stad. Het oude centrum van de stad heet Gamla Stan en is erg leuk. Een wirwar van smalle straatjes met allerlei grappige winkeltjes. Stockholm bestaat uit verschillende eilanden met veel oude gebouwen en doet een beetje aan Parijs denken maar dan minder volgepropt.

In de verte zagen we ook af en toe een stuk van de Gay Pride die vandaag door Stockholm reed. Geen idee wat daar nou zo leuk aan is. Min of meer toevallig belandden wij bij het Koninklijk Paleis met daarbij een heuse paleiswacht met zo'n mooi pak en helm. Maar toen wij dichterbij kwamen bleek die paleiswacht een meisje! Die Zweden zijn echt hun tijd vooruit.

En natuurlijk is het A. ook weer gelukt om een nieuw kledingstuk, dit keer een vestje, te scoren. Op haar ondergoed na kan ze zich nu geheel in het Zweeds kleden.

Bij een echte Thai hebben we lekker gegeten en daarna nog een tijdje op de kade in het zonnetje gezeten. Om 20.00 uur waren we weer in het hotel waar we doodmoe op onze bedden ploften. Ondanks dat in de Nederlandse media is gewaarschuwd voor een muggenplaag in Stockholm hebben we er niet één gezien gelukkig.

Naaimachines en robots.

Gereden ong. 90 km, zwaar bewolkt 17 graden, buiig.

Vandaag stond een dagje luieren, zwemmen of kano varen op ons programma. Maar aangezien het weerbericht ronduit beroerd was moesten we een ander plan bedenken. Dan maar shoppen in Jönköping, A. vond het meteen een goed idee. Jönköping is best een leuke stad en we hebben er de ochtend doorgebracht maar natuurlijk niet zonder een vet trendy jurkje voor A. te kopen. In de grote steden lopen veel meisjes er sowieso heel modieus bij en A. kijkt dus haar ogen uit.

Daarna naar Husqvarna, volgens mijn ANWB-gidsje een leuk stadje met het Husqvarna-fabrieksmuseum. En het bleek inderdaad een interessant museum. Dachten wij gisteren nog dat men daar alleen naaimachines maakten, nu weten wij wel beter. Bromfietsen, fornuizen, elektrische grasmaaiers, buitenboordmotoren, motorzagen en ook veel wapens. Leuk detail is dat zij hun tijd ver vooruit waren omdat zij de eerste magnetrons maakten in de jaren vijftig. Maar er was toen nog geen markt voor omdat de mensen bang waren voor de straling. Naast het museum was ook nog een mooie waterval en een stukje verderop een prachtig 'utsiktspunkt'. Daar hadden we een prachtig uitzicht over Husqvarna en het Vätternmeer. Uiteindelijk heeft het niet eens zoveel geregend maar weer om in een bootje te zitten of in je bikini te liggen was het ook niet echt. Wel jammer want het Örenmeer is echt een plaatje en de kano's en roeiboten waren gratis van het hotel.

Vanavond voor de laatste maal gegeten in Smalandsgardenhotel en blijkbaar hebben we gisteren te hard geklapt want vandaag zong de ober weer een lied alleen nu een stuk langer.

Na het eten een rondje door het dorp gewandeld waarbij we 6 Husqvarna grasmaairobotten hebben gespot. Heel apart om te zien hoe die robots zichzelf een weg over de grasmat banen. Het ziet er een beetje futuristisch uit en effe was ik bang dat ze zichzelf aan het vermenigvuldigen waren omdat we er steeds meer zagen. Als ik er vannacht maar niet over droom...

Gränna

Gereden ong. 40 km, half tot zwaar bewolkt 21 graden, na 15.00 uur buiig.

Vanochtend eerst naar Gränna gereden. Een toeristisch stadje, dat bekend is om zijn zuurstokken. In verschillende winkeltjes kun je achter glas bekijken hoe ze die hier met de hand maken. Leuk om te zien en je krijgt er dan ook meteen zin in. Je begrijpt dat deze zuurstokken in het winkeltje dan ook als zoete broodjes over de toonbank gingen. Daarna naar het haventje om op de pier onze broodjes te verorberen en wat in de zon te liggen. Hierna wilden we naar de ruïne bovenop de heuvel. Bovendien lag er een cache. Het was even zoeken maar toen zagen we het informatiebord. Een wandeling van 20 à 30 minuten vrij steil naar boven. Nu houden wij wel van een stevige wandeling maar het weer begon steeds dreigender te worden. Gelukkig wordt mijn Zweeds met de dag beter (het is net een heel zwaar Nederlands dialect) en ik dacht te lezen dat je er ook vanaf de snelweg kon komen. En inderdaad, vanaf een drukke ' trafikplats' aan de E40 kon je met een tunneltje naar de ruïne. De cache was snel gevonden, de ruïne mooi en het uitzicht werkelijk fantastisch. We hebben daar ook weer een poosje van het uitzicht zitten genieten.

Op weg naar het hotel kwamen we nog langs Grännaberget en daar zou een klein openluchtmuseum met ook een mooi uitzicht zijn. Dat viel wel een beetje tegen en bovendien was het gaan regenen. Dus nog net natgeregend arriveerden wij in ons hotel.

Tijdens het diner sprak de ober opeens iedereen in het Engels toe en begon spontaan te zingen. Blijkbaar een oud Zweeds volkslied, hij zong best aardig maar ik denk dat hij beter gewoon ober kan blijven.