Cliffs of Moher

We hebben geslapen als Doornroosje, ik heb het niet donker en niet licht zien worden, maar ik was dan ook megamoe. De eigenaar verzorgde persoonlijk ons ontbijt, hij is echt supervriendelijk en behulpzaam. De zon was vanochtend helaas ver te zoeken en het spetterde zelfs een beetje maar ach, we kwamen niet voor het weer toch? Het doel voor vandaag was the Cliffs of Moher, een van de topattracties van Ierland, zo’n 6 kilometer hier vandaan. De grote (en dure) parkeerplaats met visitors centre lieten we voor wat het was en we parkeerden onze auto een stuk verderop voor maar 2 euro. Het eerste gedeelte van het wandelpad kronkelde tussen de weilanden met koeien. Overal waren er leistenen muurtjes, en soms moesten we er ook overheen klauteren met behulp van een soort van trapjes. Al snel hadden we een spectaculair uitzicht. Dat we zo af en toe uit ons ondergoed waaiden en de regen tegen ons gezicht spetterde versterkte het echte Ierse gevoel zullen we maar zeggen. We hebben een heel stuk over het pad gewandeld en de nodige pauzes genomen want het was werkelijk indrukwekkend. We werden er allebei helemaal blij van.

Ook hebben we weer een cache gevonden, op een soort van uitstekende rots, en soms was het best tricky, maar tegelijkertijd een prachtige plek. Daar hebben we ook gepicknickt en een poos in het gras/mos gelegen. Het weer was ondertussen wat opgeklaard en zelfs de zon deed een poging om tussen de wolken tevoorschijn te komen.

Op de terugweg zijn we door Lisdoonvarna gereden en daar zagen we de schooljeugd in uniform, grijze broek met donkerblauwe trui, dat dat nog bestaat in 2014, ik heb er snel een foto van gemaakt.

Uiteindelijk heeft het maar weinig geregend vandaag, koud was het wel zo’n graad of 15, wat het morgen weer wordt gaan we wel zien.

Naar Ierland

Voor dag en dauw vertrokken we vanochtend richting Schiphol. Daar aangekomen kon ik onze vlucht niet vinden op de infoborden. Een lichte paniek sloeg toe, wat bleek, ik had een fout tijdstip in mijn hoofd, we vlogen een half uur eerder. Lekker slim… Gelukkig waren we ruim op tijd, en nu dus precies op tijd, nog net 10 minuten voor een bakje koffie/thee alvorens we gingen boarden.

Na een rustige vlucht over een bijna onbewolkt Engeland en Wales landden we in Cork. Daar werden we welkom geheten door een heuse hasjhond, tsja je weet het natuurlijk maar nooit met de lui uit Amsterdam. Met onze bijna nieuwe Seat Ibiza met het stuur recht gingen we op weg. Al vrij snel moesten we linksom op een rotonde, en da’s best heel raar, waardoor we prompt verkeerd reden en midden in het drukke centrum van Cork belandden. Het leverde links en rechts wat getoeter op, maar uiteindelijk hebben we het er heelhuids vanaf gebracht. Onderweg kochten we boodschappen –scones voor mij en bier voor R.- en vonden onze eerste cache! Het links rijden is een beetje gewend hoewel R. nog steeds rechts probeert te schakelen. Het spannendst zijn de smalle wegen met overal heggetjes en muurtjes. Ik heb met R. een weddenschap afgesloten dat we tegen het eind van de vakantie links geen buitenspiegel meer hebben, het is soms best eng. Zelfs op de meest bochtige en heuvelachtige wegen mag je 100 km per uur, die Ieren zijn echt niet goed bij hun hoofd.

Het was even zoeken naar onze B&B, maar het is de moeite waard, het ligt een beetje verscholen tussen de weilanden/heuvels met een prachtig uitzicht. Het is vorig jaar gebouwd (of verbouwd) en dus heel mooi en schoon. Vanaf het terras zie je heel in de verte de Cliffs of Moher.

Vandaag was het zo’n graad of 15, 16, en het grootste gedeelte van de dag scheen de zon. Van mij mag het iedere dag zo blijven. Wat het weer morgen wordt weet niemand, de voorspellingen wisselen per uur. Zo meteen lekker slapen, ik ben echt bijna dood van vermoeidheid.

Wensenlijstje

Ierland staat al heel lang op mijn vakantiewensenlijstje. R. wilde nooit mee omdat hij denkt dat het in Ierland altijd regent. Uiteindelijk is het toch gelukt hem om te praten. Het gaat geen rondreis worden zoals in een eerdere planning, omdat ik dat simpelweg niet ga overleven. Dublin is om die reden ook geschrapt.

Wat doen we dan wel? We vliegen morgenvroeg van Amsterdam naar Cork, dat ligt in het zuiden van Ierland. Daar huren we een auto en rijden naar een B&B vlakbij de Cliffs of Moher (zie het plaatje hierboven) aan de westkust. Het wordt onze primeur in een B&B want eigenlijk vind R. dat ook niets, logeren bij vreemde mensen thuis. Het wordt stiekem meer mijn feestje J. Daar toeren we vier dagen rond want naast de Cliffs of Moher willen we ook het nationaal park ‘The Burren’ gaan bezoeken. Als de helft van onze vakantie er op zit rijden we via Bunratty Castle met een soort van openluchtmuseum naar Killarney in het zuidwesten. Natuurlijk gaan we daar de ring of Kerry rijden, en bezoeken we weer een ander nationaal park. Hier logeren we in het allermooiste hotel van heel Ierland, als we de recensies mogen geloven. Er is overal genoeg te bekijken en ik vind het dus al lang niet erg meer dat het geen vermoeiende rondreis is geworden. De laatste dag gaan we ’s morgens in Cork rondneuzen want we vliegen pas rond 17.00 uur weer naar Nederland.

Mijn grootste zorg is dat die Ieren aan de verkeerde kant van de weg rijden. Hopelijk went dat snel. Of we na die 9 dagen helemaal doorweekt van de regen en blauw van de kou zullen zijn? We gaan het zien.

Zonnen op de MiddellandseZee

Onze gebeden zijn verhoord want onze laatste dag op zee was geheel zonnig. Vanuit ons bed hebben we de zon zien opkomen en gelukkig is ie de rest van de dag gebleven. Ook hadden we eindelijk een glad zeetje en daarom leek het zelfs alsof we niet vaarden. Zo goed als alle tijd op zee hebben we gewiebeld en daarom leek het aan de wal vaak nog of alles bewoog.

R. ging vanochtend eerst sporten en ik heb alvast wat vuile was in een koffer gemikt. Daarna zijn we op ons favoriete plekje neergestreken, achter op het helidek, uit de wind, in de zon, uitkijkend over de zee en met een goed boek. Ter onderbreking zijn we af en toe langs het buffet geschuifeld voor het halen van wat salade of vers fruit (ik denk dat ik deze vakantie bij elkaar zo’n vier hele ananassen, drie meloenen en tien grapefruits heb verorberd). R. spoelde zijn dorst weg met een Budweiser. Pas toen de zon ging zakken zijn we naar binnen gegaan. We waren het er beiden over eens dat zonnen op een varend cruiseschip in de top drie thuis hoort van onze meest favoriete vakantiebestedingen.

Het was een fijne vakantie, niet in de laatste plaats door de zon en fijne temperaturen. We hadden van tevoren niet beseft hoe fijn het is om midden in die koude rotwinter lekker zonder jas in de zon te kunnen zitten. De havens waren allemaal verschillend en daarom juist zo leuk. Bovendien is het cruisen ons opnieuw goed bevallen. De luxe, de service, het personeel dat er alles aan doet je het naar de zin te maken. Da’s echt heel erg lekker. Dus als je nog twijfelt, ik zeg DOEN!

Morgenochtend moeten we om 9.00 uur van het schip af. De taxi brengt ons daarna naar het vliegveld en de KLM brengt ons om13.15 naar Amsterdam. Iedereen bedankt voor het lezen en tot de volgende keer.

Malaga

Ook in Malaga arriveerden we terwijl het nog donker was en omdat het tegen een heuvel is gebouwd zag dat er weer mooi uit. We liggen nu aan een heuse cruiseterminal en met een shuttlebus werden we naar het centrum vervoerd. Omdat we in Madeira toch wel erg veel hadden gelopen besloten we nu de rode CitySightseeing bus te nemen. We zaten bovenop en helemaal vooraan en daardoor was goed te zien hoe brutaal je hier moet zijn in het verkeer. Ik blijf me er over verbazen. De eerste stop waar we uitstapten was het Castillo de Gibralfaro, een heel oud fort boven op een berg vanwaar we een prachtig uitzicht hadden over Malaga. De volgende halte was de Basilica de Santa Maria de la Victoria. Een grote kerk met veel goud en kitsch. Vervolgens zijn we uitgestapt bij het geboortehuis van Picasso. Dat was op zich weinig spectaculair, bovendien was het vandaag gesloten maar het lag aan een gezellig groot plein waar we wat hebben gedronken. Onze laatste halte was bij de Malaga Cathedral. Hier hadden ze een bijzondere kerststal maar verder zijn we niet binnen geweest aangezien de entree 10 euro was en wij blijven natuurlijk wel echte Hollanders. Daarna hebben we nog wat gewandeld in de oude binnenstad waar we behoorlijk werden lastig gevallen door twee dames die ons palmtakjes wilden verkopen. Ze drentelden om ons heen en het was nogal verwarrend maar gelukkig zat uiteindelijk onze portemonnee nog op zijn plek. Vervolgens kwamen we langs de vesting Alcazaba met de ruïne van een Romeins theater. Richting de haven passeerden we min of meer toevallig het Paseo del Parque, een mooi park met veel sinaasappelbomen en andere tropische begroeiing. Net voor we aan boord stapten vonden we gelukkig ook nog een cache. Malaga is een mooie stad en meer dan de moeite waard, wel jammer dat de zon maar af en toe scheen. Om de dag goed af te sluiten was er vanavond een chocoladebuffet, echt te erg als je net besloten hebt minder te gaan eten.

Dagje niks doen

Hoewel de Freestyle Daily voor vandaag zonnig weer aangaf bleef het de hele dag heiig/bewolkt. Ondertussen zijn we behoorlijk verwend geraakt met iedere dag zon dus dat was wel een beetje afkicken. Onze plannen om de hele dag op het zonnedek door te brengen moesten worden gewijzigd. R. ging sporten en ik ben naar een towel-animal demonstratie geweest. Voor wie er geen snars van snapt, onze kamerjongen knutselt iedere avond van handdoeken een diertje in elkaar. Deze zijn altijd erg grappig en tijdens demonstratie liet men zien hoe je dat zelf ook kunt doen. ’s Middags zijn we naar een nieuwe show geweest van de vier zangers die gisteravond ook optraden. Ze kunnen alle vier erg goed zingen en kregen dan ook een staande ovatie. Tussendoor hebben we op ons balkon ons boek uitgelezen. Vanavond was er een show van de Griekse Hans Klok, soms erg leuk, maar regelmatig ook wel een beetje flauw. In het centrum van het schip hebben de koks een mini-kerstdorpje gemaakt met huisjes van koek en schuim. Hoewel er al overal kerstbomen stonden toen wij aan boord kwamen wordt er nog steeds meer kerstversiering opgehangen.

Wat betreft de foto’s, euhm, laten we het er maar op houden dat we beiden niet zo fotogeniek zijn. Nu eerst lekker slapen en morgen nog een dagje naar Malaga. We hebben er weer zin in.

Lanzarote

Vandaag gingen we naar Arrecife. Alvorens we daar om 11.00 uur aanlegden vaarden we een heel stuk langs het eiland. Daardoor was mooi te zien wat Lanzarote zo bijzonder maakt, een vulkanisch landschap met alleen maar witte laagbouw. Cesar Manrique heeft er persoonlijk voor gezorgd dat Lanzarote geen lelijk vakantieparadijs werd. We hadden eigenlijk geen plannen voor vandaag. Een aantal jaren geleden hebben we al een zomervakantie op Lanzarote doorgebracht en toen met een huurauto het eiland van voor tot achter verkend. We besloten met de shuttlebus naar het centrum te gaan. Daar hebben we bij een oud fort eindelijk een cache gevonden! Vervolgens zijn we langs de boulevard gewandeld tot het Grand Hotel (de enige torenflat op Lanzarote) en daar begon ook het strand. Aangezien de lucht weer blauw was hebben we ons op het strand geïnstalleerd. Er waren mensen aan het zwemmen, dat had ook wel gekund, maar wij hielden het bij pootje baden. Toen het heiig begon te worden hebben we een rondje door de binnenstad gewandeld, wat weinig spectaculair was. Bij een soort van binnenmeertje met allerlei kleine vissersbootjes hebben we op een terras de volgende pauze ingelast. Tegen een uur of vier hebben we de bus terug genomen.

Vanavond heb ik R. eindelijk zover gekregen dat we samen een fotosessie hebben ondergaan. De fotograaf was nogal een clown dus ik ben heel benieuwd wat ervan de foto’s is geworden. De show was mooi, vier zangers die een mooi repertoire brachten. De karaoke daarna wat minder. Ondertussen is het weer windkracht 6 en rol ik bijna uit mijn bed.

Madeira

Toen ik vanochtend mijn ogen open deed leek het of er een heel grote kerstboom buiten stond maar het bleek Madeira in het donker. Funchal de hoofdstad van Madeira is tegen een berg gebouwd en dat zag er idyllisch uit. Nadat de kapitein het schip weer netjes had geparkeerd zijn we op eigen houtje Madeira gaan verkennen. Om te beginnen wilde we een cache zoeken in de haven maar al snel werd ons door een security figuur gevraagd wat we aan het doen waren en of we wilden vertrekken. Aangezien we geen zin hadden in problemen zijn we snel afgedropen. Na een wandeling langs allerlei taxi’s, toeristenbussen en andere lui die ons graag wilde vervoeren kwamen we bij de kabelbaan. We waren bang voor een enorme rij (er lagen tegelijk met ons nog twee cruiseschepen) maar dat viel gelukkig reuze mee. Op het eerste punt hebben we genoten van het uitzicht en een poos gekeken naar de rieten manden met mensen die over de weg omlaag glijden. Vervolgens zijn we met nog een kabelbaan naar de botanische tuinen gegaan. Jammer genoeg bleken dat zoveel klim- en daalwerk dat alleen R. is gaan kijken. Ik heb op een bankje in de zon gezeten wat op zich niet zo erg was want het uitzicht was prachtig.

Daarna hebben we het centrum van Funchal verkend. Daar was het erg gezellig want er was een grote kerstmarkt met een levensgrote kerststal en overal muziek. Het is echt wel raar om in je zomerkleren in de zon te lopen terwijl er overal kerstversiering is. Ook was er een optocht van zingende mensen in traditionele kleding en dat maakte het feestje helemaal compleet. Overigens zag dat er best raar uit want de vrouwen en mannen hebben een hoed met een soort van puntantenne op hun hoofd wat mij deed denken aan de teletubbies.

Madeira is een groen eiland met zelfs in de winter kleurige bloemen en bananenplantages. Vooral het plaatje als je komt aanvaren en het uitzicht vanaf de viewpoints zijn prachtig. Wij hebben natuurlijk maar een klein stukje van Madeira gezien maar daar hebben we wel van genoten.